Merih Forum Konu Dışı Genel Kocamı artık sevmediğimi düşünüyorum. Ne yapmalıyım?

  • 0 Oy - 0 Ortalama
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Kocamı artık sevmediğimi düşünüyorum. Ne yapmalıyım?

 
#1

Kocamı artık sevmediğimi düşünüyorum. Ne yapmalıyım?



Bul
Alıntı

 
#2

Zor bir durum. Kimsenin böyle bir duruma düşmesini istemem. Ancak gerçek, olduğu gibi samimi ve dürüst bir paylaşımda bulunmuşsunuz. Sizin açınızdan bu iyi bir yaklaşım. Sebebi geçekçi bir şekilde sorunlara bakabildiğinizi, gereken çare ve fikirlere açık olduğunuz kadar öz eleştiriye de açık olduğunu gösterir bir durum anladığım kadarı ile. 



Bahsi açıkça dile getirilmemiş ama dolaylı da olsa çocuklara yaşatmak istemiyorum şekilden bahsettiğiniz gibi ayrılık çözüm değil. Bencilce düşünmeden kendinizi de eleştirmeli hem çocuklarınız hem kendiniz için mutluluğunuz için çare olarak düşünebildiğiniz her fikri denemelisiniz. 



Sabır ve sebatla mutluluğunuzu, çocuklarınızı ve hatta eşinizi de düşünerek hareket etmelisiniz. onu sizden daha iyi kimse tanıyamaz. onunda neye ihtiyacı olduğunu anlamaya çalışmalı birazda onu olduğu gibi kabullenmelisiniz. evet gerçek yüzü ortaya çıktı ne yazık ki. bu şekilde düşünürseniz bu acı bir gerçek gibi gelecek sizi daha da mutsuzluğa itecektir. öncelikle kendi düşünce tarzınızı hayata ve çevrenize bakış açınızı da değiştirmenizi tavsiye ederim. tam faydalı olabilecek fikirler veremem. sebebi eşinizin durum ve düşüncelerini bilmem imkansız. tek taraflı bir katılım söz konusu nede olsa. 



Öncelik le şunu kabul edin. erkekler mizaç olarak farklıdır. Sevgilerini ve değer yargılarını gösterme şekilleri de oldukça farklıdır. İşe şuran başlayın. Allah göstermesin tabi ama hayatınız tehlikede olsa, hastalansanız, Kaza geçirseniz veya benzer bir durum ortaya çıksa eşiniz sizin için elinden geleni yapar mı ? önemli olan bu sorunun cevabı. Yoksa bırakıp ölmenize izin mi verir. 



 bu sorunun cevabını kendinizden emin bir şekilde doğru verdiğiniz de tereddütünüz kalmassa sorunun ilk aşaması çözülmüş olacak. 



Bu arada eşiniz hiç ev işlerine yardım etmiyor. bunun iki sebebi olabilir. aklıma gelen ilk sebeb alışık olmadığından, böyle bir iç güdü görgü öğretilmediğinden ailesinde böyle bir yardım görmediğinden olabilir. Gerçi iç güdüyü yanlış kulandım. Erkekler mizaç olarak yaratılış olarak bu iç güdüye sahip değildir. görmez ve alıştırılmaz ise kendiliğinden yapmazlar asla. 



Diğer sebeb ise evlenmeden önce uzun süre tek başına bekar hayatı  yaşamış, bıkmış olabilir bu tür işlerden.



sonuç olarak buna alıştırmanız yada olduğu gibi kabul etmek zorunda kaldığınızın sizin tarafınızdan kabul edilmesi gereği de bir gerçek ne yazık ki. alıştırabilirmisiniz bilmiyorum. bu hem sizin hem onun mizacına ve yaklaşım tarzlarınıza bağlı olduğu kadar davet tarzınıza da bağlı. 



çocuklarınızı düşünün. kendilerine emrivaki yaptığınızda ağlar, kabul etmez bazende tam tersini yaparlar. çaresiz olduklarında başka açık kapı bırakmadığınız da yaparlar istediğinizi. İletişim kurmanız gerek. doğru bir şekilde olması için bu iletişimin öncelikle çocuklar dahil özellikle de büyükler için karşınızdaki kişinin de bir kişiliği, karakteri olduğunu ve saygı görmek istediğini unutmayın. hitap ederken cümlenize onun kişiliğini katarak başlayın. hitap şeklinizi inceleyin. doğru yaklaşımla ufak tefek bazı değişiklikler yapmanız mümkündür. Kökten kişilik ve karakterini değiştiremezsiniz. bunlarında bilincinde olmalısınız. 



bu azıcık  vede küçük fikirler vermeye çalıştım. yardımcı olabilecek fikir verebildiysem sevinirim. Unutmamanız gereken en önemli şey sorduğum sorunun cevabı. sizi kurtarır mı yoksa bırakıp ölmenize izin mi verir. elinden geleni yapar, kurtarırsa kesinlikle ve her ne pahasına olursa olsun sevginiz ve mutluluğunuz kurtarmaya değerdir bunu unutmayın.

                                                  mizanpajustasi.com





Alıntı

 
#3

(10-10-2017, Saat: 11:13)fuumaster demiş ki: Zor bir durum. Kimsenin böyle bir duruma düşmesini istemem. Ancak gerçek, olduğu gibi samimi ve dürüst bir paylaşımda bulunmuşsunuz. Sizin açınızdan bu iyi bir yaklaşım. Sebebi geçekçi bir şekilde sorunlara bakabildiğinizi, gereken çare ve fikirlere açık olduğunuz kadar öz eleştiriye de açık olduğunu gösterir bir durum anladığım kadarı ile. 



Bahsi açıkça dile getirilmemiş ama dolaylı da olsa çocuklara yaşatmak istemiyorum şekilden bahsettiğiniz gibi ayrılık çözüm değil. Bencilce düşünmeden kendinizi de eleştirmeli hem çocuklarınız hem kendiniz için mutluluğunuz için çare olarak düşünebildiğiniz her fikri denemelisiniz. 



Sabır ve sebatla mutluluğunuzu, çocuklarınızı ve hatta eşinizi de düşünerek hareket etmelisiniz. onu sizden daha iyi kimse tanıyamaz. onunda neye ihtiyacı olduğunu anlamaya çalışmalı birazda onu olduğu gibi kabullenmelisiniz. evet gerçek yüzü ortaya çıktı ne yazık ki. bu şekilde düşünürseniz bu acı bir gerçek gibi gelecek sizi daha da mutsuzluğa itecektir. öncelikle kendi düşünce tarzınızı hayata ve çevrenize bakış açınızı da değiştirmenizi tavsiye ederim. tam faydalı olabilecek fikirler veremem. sebebi eşinizin durum ve düşüncelerini bilmem imkansız. tek taraflı bir katılım söz konusu nede olsa. 



Öncelik le şunu kabul edin. erkekler mizaç olarak farklıdır. Sevgilerini ve değer yargılarını gösterme şekilleri de oldukça farklıdır. İşe şuran başlayın. Allah göstermesin tabi ama hayatınız tehlikede olsa, hastalansanız, Kaza geçirseniz veya benzer bir durum ortaya çıksa eşiniz sizin için elinden geleni yapar mı ? önemli olan bu sorunun cevabı. Yoksa bırakıp ölmenize izin mi verir. 



 bu sorunun cevabını kendinizden emin bir şekilde doğru verdiğiniz de tereddütünüz kalmassa sorunun ilk aşaması çözülmüş olacak. 



Bu arada eşiniz hiç ev işlerine yardım etmiyor. bunun iki sebebi olabilir. aklıma gelen ilk sebeb alışık olmadığından, böyle bir iç güdü görgü öğretilmediğinden ailesinde böyle bir yardım görmediğinden olabilir. Gerçi iç güdüyü yanlış kulandım. Erkekler mizaç olarak yaratılış olarak bu iç güdüye sahip değildir. görmez ve alıştırılmaz ise kendiliğinden yapmazlar asla. 



Diğer sebeb ise evlenmeden önce uzun süre tek başına bekar hayatı  yaşamış, bıkmış olabilir bu tür işlerden.



sonuç olarak buna alıştırmanız yada olduğu gibi kabul etmek zorunda kaldığınızın sizin tarafınızdan kabul edilmesi gereği de bir gerçek ne yazık ki. alıştırabilirmisiniz bilmiyorum. bu hem sizin hem onun mizacına ve yaklaşım tarzlarınıza bağlı olduğu kadar davet tarzınıza da bağlı. 



çocuklarınızı düşünün. kendilerine emrivaki yaptığınızda ağlar, kabul etmez bazende tam tersini yaparlar. çaresiz olduklarında başka açık kapı bırakmadığınız da yaparlar istediğinizi. İletişim kurmanız gerek. doğru bir şekilde olması için bu iletişimin öncelikle çocuklar dahil özellikle de büyükler için karşınızdaki kişinin de bir kişiliği, karakteri olduğunu ve saygı görmek istediğini unutmayın. hitap ederken cümlenize onun kişiliğini katarak başlayın. hitap şeklinizi inceleyin. doğru yaklaşımla ufak tefek bazı değişiklikler yapmanız mümkündür. Kökten kişilik ve karakterini değiştiremezsiniz. bunlarında bilincinde olmalısınız. 



bu azıcık  vede küçük fikirler vermeye çalıştım. yardımcı olabilecek fikir verebildiysem sevinirim. Unutmamanız gereken en önemli şey sorduğum sorunun cevabı. sizi kurtarır mı yoksa bırakıp ölmenize izin mi verir. elinden geleni yapar, kurtarırsa kesinlikle ve her ne pahasına olursa olsun sevginiz ve mutluluğunuz kurtarmaya değerdir bunu unutmayın.


Teşekkürler, Fuumaster.Evet bayağı zor bir durum. Özenle cevapladığın için çok teşekkürler. Dikkate alacağım.




Bul
Alıntı


Digg   Delicious   Reddit   Facebook   Twitter   StumbleUpon  


Bu konuyu görüntüleyen kullanıcı(lar):
1 Ziyaretçi

   
Türkçe Çeviri: Emre KRMN, Kodlayanlar MyBB, © 2002-2024 MyBB Group.  



Merih Forum® bilgi paylaşım platformu. 2015-∞ Tüm hakları saklıdır.